Klasa 8.

piątek, 3 kwietnia 2020 roku

Skąd się wziął tytuł „Syzyfowe prace”?                                                                                                

Mityczny król Syzyf za swe krętactwa został ukarany i skazany przez bogów Olimpu na ciężką, niekończącą się pracę. Miał wtaczać ciężki głaz na skałę, ale kiedy kamień był tuż   u celu, spadał w dół i należało wszystko rozpocząć od początku.

„Syzyfową pracą” można nazwać wysiłki zaborców, którzy dążąc do całkowitej rusyfikacji, zmagali się z oporem młodzieży i kiedy mogli sądzić, że są u celu młodzi ludzie ulegli ich presji (np. początkowa sympatia Marcina dla rosyjskich nauczycieli), to dzięki takim osobom jak Zygier, który zniszczył ich starania, musieli rozpoczynać swój trud od początku. Do pracy Syzyfa można również porównać wysiłek, poddawanej różnorodnej działalności rusyfikatorów, młodzieży polskiej. Ci młodzi ludzie musieli się zmagać z przeciwnościami często przerastającymi ich siły.  

(do zeszytu)
Symboliczne znaczenie nazwy „syzyfowe prace” weszło do języka potocznego jako określenie bezsensownej, bezowocnej, niekończącej się pracy.

Jej bohaterom  przypisuje się  następujące  role:                                                                                                                                                                                                 

a) Syzyf, to nauczyciele.                                                                                                                            

b) Rosjanie (i cały ówczesny system oświaty) usiłujący wepchnąć „głaz” młodzieży polskiej  na „szczyt góry” jakim jest całkowita rusyfikacja uczniów. Wysiłki pedagogów, podobnie jak praca Syzyfa, okazują się daremne.