Klasa 7.

wtorek, 28 kwietnia 2020 roku

Budowa i język utworu
- środki stylistyczne.  

Przeczytaj uważnie …

Dziewczyna to typ liryki pośredniej, narracyjnej. Przedstawione zostają zdarzenia dziejące się na przestrzeni jakiegoś czasu, w których biorą udział bohaterowie (dwunastu braci). Utwór posiada cechy baśni czy opowieści ludowej i utrzymany jest w konwencji symbolicznej.

Podmiot liryczny w wierszu nie ujawnia się, ma cechy wszystkowiedzącego, znajdującego się ponad przedstawianymi zdarzeniami narratora. Relacjonuje historię dwunastu braci, a na samym końcu,w ostatnim wersie bezpośrednio zwraca się do odbiorcy utworu („ty”).

Wiersz składa się:

·        z dwudziestu strof/zwrotek,

·        każda z nich zawiera dwa wersy,

·        wersy spięte są rymami parzystymi (AABBCC…), dokładne, żeńskie (na przykład: „strony” – „zaprzepaszczony”).

ĆWICZENIE - policz zwrotki, wersy, przeczytaj rymy w wierszu.

Obraz, jaki poeta przywołuje w utworze, wypełnia dużą ilością środków stylistycznych:

·        epitety: dziewczęcy głos, ślepa noc,

·        metafory/przenośnie:  próchnieją dłonie,

·        neologizmy:  „sprzęg i usił”, „strwon”, „powymarły”,

·        powtórzenia: czym bywa młot, gdy nie jest młotemto był głos i tylko – głos, i nic nie było oprócz głosu,
     

         Utwór wzbogacają liczne symbole: młoty, mur, dziewczyna. 

ĆWICZENIE (do zeszytu)

Uzupełnij notatkę dotyczącą środków językowych wykorzystanych w utworze.

zdania wykrzyknikowe  -  powtórzenia  - wykrzyknienia -  

pytania retoryczne

Liczne …………………………………….. i ……………………………………zwiększają emocjonalność utworu, są wyrazem zaangażowania i uczuć osoby mówiącej w wierszu. Użyte przez poetę …………………………………………sygnalizują problemy do przemyślenia, odsyłają do ukrytej warstwy utworu. Zastosowanie………………………………………… wzmacnia rytmiczność utworu, zwraca uwagę na wybrane słowa, nadając im szczególne znaczenie.

 Załącznik

Powtórzenie (łac. repetitio) − figura retoryczna, zabieg stylistyczny polegający na wielokrotnym użyciu tego samego elementu językowego (wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek) celem uzyskania rytmizacji, podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji.

Pytanie retoryczne – figura stylistyczna i retoryczna; pytanie zadane nie dla uzyskania odpowiedzi, lecz w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń na określony temat, podkreślenia wagi problemu; ewentualnie pytanie, na które odpowiedź jest oczywista.